ბუქიძეების ოჯახის დეპორტაციის ისტორია, დაწერილი ლექსად ნათელა დავითაძის მიერ.

1 9 8 0 წ ე ლ ი

დ ა წ ე რ ი ლ ი ა.


მეგობრებო მომისმინეთ
წაგიკითხავთ ერთ ამბავსა
და თუ კარგად მომისმინეთ
გაგიახლებთ ჭრილობასა

2
1944 წლის 17 ნოემბერი
ჩვენთვის იყო მოსაგონად
მეტად ძნელი
მთავრობამ გამოგვიძახა
წახედენთა აზიაში
10 წუთი გვქონდა ნება
ქონებისა წასაღებად

3
როცა შარაზე გევედით
და ველოდით მანქანასო
კუჭი ცარიელი გვქონდა
და ველოდით გაძღომასო

4
ერთი ნალია სიმინდი
დავტიეთ და წავედითო
გზაში შიმშილით კი მოვკვდით
ერთმა არ მოგცვა აფერიო

5
მოვემზადეთ წასასვლელად
გული გვქონდა გასკდომაზე
სოფლის ხალხი დატრიალდნენ
ქონების გატაცებაზე

6
მე წასული გამოვბრუნდი
თევზის ბადის წასაღებად
ნეტავი არ დამენახა
ჩემი გულის გასახეთქად

7
მეზობლები დაცდილიყვნენ
ზოგი რაზე, ზოგი რაზე
ენა არ ამომიღია
იმათის მოქმედებაზე

8
ძროხების ხმა გავიგონე
გულმა ძგერა დამიწყო
ეგი მაინც გამოგეშვათ
ნუთუ ცოდვა არ იყო?

9
ორი კაცი ასულიყო
ჩვენი სახლის აივანზე
ერთს ველოსიპედი მეორეს ბადე
დაეჭირათ ხელში და მიქონდა განზე

10
ქვეით ოთახში ქალები
არჩევდნენ მანდარინსაო
ნეტავი იმათ გულებსა
როგორ უნდათ ეჭამათნო

11
ეს ჩვენი ნაწვალებია
არ შეარჩენდა ღმერთია
იმასაც აღარ ფიქრობდნენ
ოღონდ ჩაეგდოთ ხელშია

12
ოსმანმა გამოტანა
ერთი ბალონი თაფლიო
ამას რათ უნდა წაღება
გაგიტყდებიან გზაშიო

13
ურემზე უნდა დამედვა
საკერავი მაშინაო
მეზობელმა მომიწყო
დიდი მახინაციაო

14
თურმე მისი ზორი ქონდა
უნდა წეეღო სახლშიაო
გზაზე ... მოწყენილი
გული მქონდა კდარიაო
ამას ვიღან ჩიოდა
კუჭი მქონდა მშრალიაო
ეს ჩვენი ნაწვალებია
არ შეარჩენდა ღმწერთია
იმასაც აღარ ფიქრობნენ
ოღონდ ჩაეგდოთ ხელშია

15
ნენეი თავის ექვსი შვილით
გაუდგა შორეულ გზასაო
გული აქეთ უტიროდა
მას რათ უნდოდა ესაო

16
გზაზე ბევრი წვალება
გადახდა ნენეს თავსაო
ამასაც აღარ ჩიოდა
ოღონდ ჩავიდეთ საცხაო

17
მშიერი შვილები ტიროდა
პური არ იყო არსაო
რომც ყოფილიყო აჭმევდა
თავისა შვილი ...

18
ერთი პატარა მიყავდა
სახელად ერქვა დურსუნი
გზაში მაწონი მოუნდა
ამას ითმენდა ეს გული?

19
დიდი შვილია რესული
მას ყავდა ხუთი შვილიო
საღ სელამეთი წეიყვანა
მას უტიროდა გულიო

20
ხუთი ბაღანა ვაგონში
სულ ყველა გახდა ავადო
ამასაც ვიღან ჩიოდა
არც ერთი აღარ დარჩაო

21
ახლა ვნანობ გვიან არის
გელინის იქ წამოსვლაზე
ნეტაი აქ ყოფილიყო
მისი ხუთი შვილის მადლზე

25
ათი წელი აზიაში
გავატარეთ წვალებითო
მოულოდნელად დავბრუნდით
გაზუგული ქონებითო

26
ჩვენ მტრებსა გული დავწყვიტეთ
ჩვენი ქონებითაო
დღესაც კარგად ვიცხოვრებდით
ნენეს მადლითაო

22
აზიიდან წამოსულებს
ერთ რამეზე გული დაგვწყდა
რომ მევლუდის პაწაი გოგო
აზიაში მარტოდ დაგვრჩა

23
წამოვედით აზიიდან
ჩემოდნებით დატვირთული
თურმე გზაში რა გველოდა
ამას მოითმენდა გული?

25
ბაქოში რომ ჩამოვედით
ჩამოვაწყვეთ ჩემოდნები
ის ჩემოდანი მოგვპარეს
სადაც იყო ოქროები

ხაიმესი ბევრი კაბა
გააყოლეს ჩემოდნებსა
ახალგაზრდას გული დაწყდა
მაგას ეს უნდოდა ეხლა

27
მოკლედ ამდენი წვალება
გადაგვხდა ყველას თავშიო
ახლა კი მადლიერი ვართ
რომ აღარ დავრჩით კარშიო

28
ამ მთავრობას ვენაცვალე
ეს დროები კარგიაო
ყველაფერი უკან დაგვრჩა
ჩვენ კი დავრჩით საღიაო

29
ეს ამბავი მეგობრებო
გადახდა თათაროღლებსო
ბუნების ძალას ეხვეწეთ
რომ თქვენგან იყოს შორსო

30
ამ ამბავის დამწერავი
ჩვენი პაწაი რძალიაო
ბევრი რამე არ იცოდა
განა მისი ბრალიაო?

31
ძალიან ბევრი იწვალეს
ვისი ბრალია არ ვიცი
ბუნების ძალას ამას ვთხოვ
გადაუხადოს ვალია


32
ექვსი შვილით და უქმაროდ
გავატარე ასე წლები
ღმერთო შენ კი გენაცვალე
შენ მაინც არ გავიწყდები

33
ეხლა ყველა კარგად ვცხოვრობთ
არაფერი გვაკლიაო
სულ ყველას მანქანები
ყავან გარაჟშიაო

ამბავი ჩამომიტანეს
ხაიმეი წევდა რუსეთშიო
თავზე თავზარი დამეცა


Давитадзе Натела
Ливазовна
1947 г.

Букидзе Автандил
Хусеинович
1940 г.


ცხოვრება განგებისა

ვუძღვნი ჩემს შთამომავლობას