არჩილ ბესარიონის ძე მიქაძე დაიბადა 1896 წელს დაბა სენაკში.

დაამთავრა ქუთაისის კლასიკური გიმნაზია.

სწავლობდა პეტერბურგის უნივერსიტეტის აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტზე.

1920 წელს გაასახლეს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკიდან „ბოლშევიკური“ საქმიანობის გამო.

1920 წელს იყო „მსოფლიო პროლეტარიატის პროფკავშირთა“ აღმასკომის პრეზიდიუმის წევრი.

საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპირების შემდეგ, 1921 წლიდან იყო შრომის სახალხო კომისარი, ვაჭრობის სახალხო კომისარი; საქართველოს „წითელი ჯვრის“ ცეკას წევრი.

დიდის საბჭოთა ტერორის დროს არჩილ მიქაძე დააპატიმრეს "კონტრრევოლუციური მემარჯვენეთა ცენტრის" წევრობის ბრალდებით.

სსრკ უმაღლესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიის გამსვლელმა სესიამ 1937 წლის 11 ივლისს, არჩილ მიქაძეს დახვრეტა მიუსაჯა.

დახვრიტეს 1937 წლის 12 ივლისს.

1937 წლის 20 ოქტომბერს საქართველოს სსრ შინსახკომმა დააპატიმრა არჩილ მიქაძის მეუღლე - რაისა აბრამია-მიქაძე.

არჩილ მიქაძე რეაბილიტირებულია 1956 წლის 22 იანვარს, სსრკ უმაღლესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიის მიერ.