მაჭავარიანი იოსებ კონსტანტინეს ძე
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1873-11-03
გარდაცვალების თარიღი : 1937-09-17
სქესი : კაცი
ეროვნება : ქართველი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი :
ფსევდონიმი : „კვიმატი“; „მ-ანი, ი.“.
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : ილემი, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : თბილისი, საქართველო
საცხოვრებელი ადგილი : ილემი, პეტერბურგი , თბილისი
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : აზნაური
სტატუსი : მოსამსახურე
განათლება : უმაღლესი
პროფესია : იურისტი
პოლიტიკური
პარტია : საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტია
თანამდებობა : საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის მთავარი კომიტეტის წევრი, საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის მთავარი კომიტეტის თავმჯდომარის ამხანაგი, რუსეთის დემოკრატიული თათბირის დელეგატი, საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრი, საქართველოს პარლამენტის დეპუტატი, საქართველოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატი,
რეპრესია : 1908, 1922, 1928, 1934, 1937
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია : საქართველოს დამცველთა (ადვოკატთა) კოლეგია,
ბიოგრაფია

იოსებ კონსტანტინეს ძე მაჭავარიანი დაიბადა 1873 წლის 3 ნოემბერს ქუთაისის გუბერნიის შორაპნის მაზრის სოფელ ილემში, აზნაურის ოჯახში; ეროვნებით ქართველი.

დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი.

შემდგომ წლებში მუშაობდა ტფილისში ნაფიც ვექილად.

თანამშრომლობდა ეროვნულ-დემოკრატიული მმართულების პრესაში; იყენებდა ფსევდონიმებს - „კვიმატი“; „მ-ანი, ი.“.

მეფის რეჟიმის დროს, 1908 (?) წელს დაპატიმრებული იყო პოლიტიკური საბაბით.

1917 წლიდან, პარტიის დაარსებიდანვე იყო საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრი; პარტიის მთავარი კომიტეტის თავმჯდომარის ამხანაგი.

1917 წელს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის მიერ წარგზავნილი იყო მოსკოვის „სახელმწიფო თათბირზე“ და რუსეთში მცხოვრებ ეროვნებათა ყრილობაზე კიევში.

1917 წელს აირჩიეს საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრად.

1918 წლის 26 მაისს ხელი მოაწერა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამოუკიდებლობის გამოცხადების აქტს. 1918 წლის განმავლობაში იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პარლამენტის წევრი.

1919 წლის 12 მარტს აირჩიეს საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის სიით; იყო იურიდიული, სარედაქციო და სახალხო ჯანმრთელობის კომისიების წევრი.

1921 წელს, საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების შემდეგ დარჩა საქართველოში და ჩაბმული იყო წინააღმდეგობის მოძრაობაში; იყო დამცველთა (შემდგომში - ადვოკატთა) კოლეგიის წევრი.

1922 წლის 10 თებერვლის ღამეს დააპატიმრეს პარტიების სხვა ლიდერებთან ერთად, საქართველოს ოკუპაციის წლისთავისათვის დაგეგმილი საპროტესტო მანიფესტაციების თავიდან არიდების მიზნით. მოთავსებული იყო მეტეხის #2 „გამასწორებელ სახლში“, იზოლაციის წესით. პატიმრობიდან გაათავისუფლეს 1922 წლის პირველ ნოემბერს.

1923 წელს ბოლშევიკური რეჟიმისა და მისი უშიშროების ორგანოების მხრიდან ზეწოლით და ტერორის გამოყენებით მიმდინარე პარტიების „თვითლიკვიდაციის“ კამპანიის დროს იოსებ მაჭავარიანი ხელმძღვანელობდა საქართველოს გაერთიანებული ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის „თვითლიკვიდაციის“ პროცესს.

1925 წლის ივლის-აგვისტოში იცავდა ბრალდებულთა ჯგუფს ე. წ. „პარიტეტული კომიტეტის“ პროცესზე, სადაც 47 პოლიტპატიმარი გაასამართლეს 1924 წლის აგვისტოს ანტისაბჭოთა აჯანყების ორგანიზების ბრალდებით.

იოსებ მაჭავარიანი პოლიტკური საბაბით იყო დაპატიმრებული 1928 და 1934 წელს, თუმცა ბრალდების დაუსაბუთებლობის გამო გაათავისუფლეს.

შემდგომ წლებში აგრძელებდა მუშაობას ადვოკატთა კოლეგიაში.

1937-1938 წლების დიდი საბჭოთა ტერორის დროს „კონტრრევოლუციონერობის“ ბრალდებით იოსებ მაჭავარიანი დააპატიმრეს თბილისში.

1937 წლის 17 სექტემბერს სსრკ უზენაესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიის გამსვლელმა სესიამ იოსებ მაჭავარიანს დახვრეტა მიუსაჯა.

დახვრიტეს 18 სექტემბრის ღამეს.



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #107, გვ. 33; საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382; ფონდი #153, ანაწერი #3 - ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.

საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს აკადემიის არქივი, 1-ლი განყოფილება (ყოფილი საქართველოს სსრ სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #8, საქართველოს სსრ სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს განსაკუთრებული სათათბიროს სხდომის ოქმები.

სტალინური სიები საქართველოდან - ელექტრონული მონაცემთა ბაზა. კვლევა ჩაატარა ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტმა IDFI, ჰაინრიხ ბიოლის ფონდის სამხრეთ კავკასიის რეგიონალური ბიუროს და საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს ფინანსური მხარდაჭერით. პროექტის პარტნიორები - საქართველოს შსს არქივი და საერთაშორისო საზოგადოება "მემორიალი".

ფოტო: საქართველოს ეროვნული არქივი, საქართველოს საისტორიო ცენტრალური სახელმწიფო არქივი, ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.