სერგი დავითის ძე ჯაფარიძე დაიბადა 1871 წლის 5 იანვარს (ძველი სტილით) ქუთაისის გუბერნიის რაჭის მაზრის სოფელ ღარში, თავადის ოჯახში. ეროვნებით ქართველი.

დაამთავრა ქუთაისის კლასიკური გიმნაზია.

უმაღლესი განათლება მიიღო ნოვოროსიიის უნივერსიტეტის (ქალაქი ოდესა) იურიდიულ ფაკულტეტზე.

შემდგომ წლებში მუშაობდა ქუთაისის საოლქო სასამართლოში ნაფიც ვექილად; იყო ქალაქის თვითმმართველობის წევრი.

1904 წლიდან იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის წევრი; 1905 წლიდან მუშაობდა „მენშევიკების“ ფრაქციაში. 1905 წლისათვის იყო რსდმპ ქუთაისის კომიტეტის თავმჯდომარე.

თანამშრომლობდა პრესაში „ს. ჯ-ძის“ ფსევდონიმით.

მონაწილეობდა 1905 წლის რევოლუციურ მოძრაობაში ქუთაისში, რის გამოც 1905 წლის იანვარში დააპატიმრეს და იჯდა ქუთაისის ციხეში.

1906 წლის 24 მაისს აირჩიეს რუსეთის იმპერიის პირველი სახელმწიფო სათათბიროს დეპუტატად ქუთაისის გუბერნიიდან; იყო სათათბიროს სოციალ-დემოკრატიული ფრაქციის წევრი.

სათათბიროს დაშლის შემდეგ, 1906 წლის 10 ივლისს ხელი მოაწერა „ვიბორგის მოწოდებას“, რის გამოც დააპატიმრეს და გაასამართლეს სხვა ხელმომწერ ყოფილ დეპუტატებთან ერთად და სამი თვით პატიმრობა მიუსაჯეს.

გათავისუფლების შემდეგ დაბრუნდა საქართველოში, ცხოვრობდა ქუთაისში და აგრძელებდა საადვოკატო და პარტიულ საქმიანობას.

1911 წლიდან იყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრი.

1917 წლის თებერვალში (ძველი სტილით) წელს აირჩიეს კავკასიის ვექილთა საბჭოს თავმჯდომარედ.

1917 წლის ნოემბერში აირჩიეს საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრად.

1918 წლის განმავლობაში იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პარლამენტის წევრი; პარალელურად - საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობის საქმეთა მმართველი.

1919 წლის თებერვლიდან არჩეული იყო თბილისის ქალაქის საბჭოს ხმოსნად.

1919 წლის 12 მარტს აირჩიეს საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით. იყო იურიდიული კომისიის წევრი.

1921 წელს საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების შემდეგ დარჩა საქართველოში და ჩაბმული იყო წინააღმდეგობის მოძრაობაში.

სერგი ჯაფარიძე საქართველოს სსრ საგანგებო კომისიამ (ჩეკამ) 1922 წელს დააპატიმრა კონტრრევოლუციური საქმიანობის ბრალდებით.

გათავისუფლების შემდეგ ცხოვრობდა და მუშაობდა თბილისში.

1937-1938 წლების დიდი საბჭოთა ტერორის დროს საქართველოს სსრ შინსახკომმა ძალისმიერი მეთოდებით ზეწოლით მოახერხა მიეღო აღიარებითი ჩვენებები საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის და სხვა მოწინააღმდეგე პარტიების ყოფილი ლიდერებისაგან - მათ შორის დამფუძნებელი კრების დეპუტატებისაგან, რომელთა თანახმადაც საქართველოში არსებობდა კონტრრევოლუციური პარტიული „ცენტრები“ (მენშევიკების, ესერების, ფედერალისტების...), რომლებიც კვლავ გაერთიანდნენ „პარიტეტულ კომიტეტში“ და მიზნად დაისახეს საბჭოთა სახელმწიფოს დამხობაშეიარაღებული გადატრიალებისა და უცხოეთიდან სამხედრო ინტერვენციის გზით.

სერგი ჯაფარიძე „მენშევიკური კონტრრევოლუციური ცენტრის“ წევრობის ბრალდებით დააპატიმრეს 1937 წელს თბილისში.

საქართველოს სსრ შინსახკომთან არსებულმა განსაკუთრებულმა სამეულმა (ე. წ. „ტროიკა“) 1937 წლის 9 ოქტომბერს დახვრეტა მიუსაჯა.

დახვრიტეს 10 ოქტომბრის ღამეს.

წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382; ფონდი #153, ანაწერი #2, საქმე #483.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი. 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #8 - საქართველოს სსრ შინსახკომთან არსებული განსაკუთრებული სამეულის (ე.წ. „ტროიკის") სხდომის ოქმები.

Первая Государственная Дума. Алфавитный список и подробные биографии и характеристики членов Государственной Думы. - М. Тип. Товарищества И. Д. Сытина, 1906.

ფოტო: ილია ჭავჭავაძის სახელობის საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა.