ახმეტელაშვილი სვიმონ გიორგის ძე
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1879
გარდაცვალების თარიღი : 1937-12-28
სქესი : კაცი
ეროვნება : ქართველი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი : სიკო
ფსევდონიმი :
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : ანაგა, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : თბილისი, საქართველო
საცხოვრებელი ადგილი : ანაგა, ტარტუ, რიაზანი, არხანგელსკი, ასტრახანი, თბილისი
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : სასულიერო
სტატუსი : მოსამსახურე
განათლება : უმაღლესი
პროფესია : ვეტერინარი
პოლიტიკური
პარტია : რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია (რსდმპ) , რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია - "მენშევიკების" ფრაქცია (რსდმპ-მ) , საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია
თანამდებობა : სიღნაღის მაზრის "კოლეჟსკი ასსესორი", საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შინაგან საქმეთა სამინისტროს ვეტერინარიულ-სანიტარიული განყოფილების გამგის თანაშემწე, საქართველოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატი, საქართველოს სამხედრო სამინისტროს ვეტერინარიული ნაწილის საგანგებო რწმუნებათა ჩინოვნიკი,
რეპრესია : 1904, 1921, 1922, 1923, 1937
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია : ამიერკავკასიის ვეტერინარ ექიმთა საბჭოს წევრი,
ბიოგრაფია

სვიმონ (სიმონ, სიკო) გიორგის ძე ახმეტელაშვილი დაიბადა 1879 წელს ტფილისის გუბერნიის სიღნაღის მაზრის სოფელ ანაგაში, სამხედრო დეკანოზის ოჯახში; ეროვნებით ქართველი.

1900 წლიდან იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის წევრი; 1905 წლიდან მუშაობდა „მენშევიკურ“ ფრაქციაში.

სიღნაღის მაზრაში აქტიურად მონაწილეობდა რევოლუციურ მოძრაობაში.

ადმინისტრაციული წესით დააპატიმრეს 1904 წელს.

უმაღლესი განათლება მიიღო დორპატის (ტარტუს) ვეტერინარიულ ინსტიტუტში.

შემდგომ წლებში მუშაობდა სიღნაღის მაზრაში ექიმ-ვეტერინარად და „კოლეჟსკი ასესორად“.

პირველი მსოფლიო ომის დაწყების შემდეგ მობილიზებული იყო არმიის ვეტერინარიულ ნაწილში.

1917 წლიდან იყო ამიერკავკასიის ვეტერინარ ექიმთა საბჭოს (?) წევრი.

1919 წლამდე მუშაობდა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შინაგან საქმეთა სამინისტროს ვეტერინარიულ-სანიტარიული განყოფილების გამგის თანაშემწედ.

1919 წლის 12 მარტიდან არჩეული იყო საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით; იყო აგრარული კომისიის წევრი, სახალხო ჯანმრთელობის კომისიის მდივანი.

1921 წელს იყო საქართველოს სამხედრო სამინისტროს ვეტერინარიული ნაწილის საგანგებო რწმუნებათა ჩინოვნიკი.

1921 წელს საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების შემდეგ დარჩა საქართველოში.

სიმონ ახმეტელაშვილი ოკუპაციის პირველსავე კვირებში დააპატიმრეს და ძმასთან - გენერალ სტეფანე ახმეტელაშვილთან ერთად 6 თვით გადაასახლეს რიაზანის საკონცენტრაციო ბანაკში. სტეფანე ახმეტელაშვილი ეტაპირებისას ტიფით გარდაიცვალა.

სასჯელის ვადის ამოწურვის შემდეგ სიმონ ახმეტელაშვილი საქართველოში დაბრუნდა, ცხოვრობდა მშობლიურ სოფელ ანაგაში და ჩართული იყო წინააღმდეგობის მოძრაობაში.

სიმონ ახმეტელაშვილი მეორედ საკუთარ სახლში, ანაგაში, დააპატიმრეს 1922 წლის 18 აგვისტოს, ანტისაბჭოთა პროკლამაციების გავრცელებისა და ანტისაბჭოთა აგიტაციის ბრალდებით.

ახემტელაშვილი მოათავსეს სიღნაღის ციხეში. რადგანაც მას დაკითხვებზე თავი გამომწვევად ეჭირა და არ უარყოფდა თავის სოციალ-დემოკრატიულ შეხედულებებს, მძიმე ავადმყოფობის მიუხედავად, სიღნაღის მაზრის პოლიტბიურომ (საქართველოს სსრ საგანგებო კომისიის - ჩეკას რაიონული განყოფილება) 30 სექტემბერს თბილისში, საქართველოს ჩეკას განკარგულებაში გადაგზავნა. თბილისში საქართველოს სსრ საგანგებო კომისიის პრეზიდიუმმა 1 ნოემბერს მას 6 თვით იზოლაციის წესით პატიმრობა მიუსაჯა.

მოთავსებული იყო მეტეხის #2 „გამასწორებელ სახლში“.

1922 წლის 16 დეკემბერს სიმონ ახმეტელაშვილი სხვა 52 პოლიტპატიმართან ერთად რსფსრ-ს საკონცენტრაციო ბანაკებში გადასანაწილებლად ეტაპით გადაგზავნეს მოსკოვში. სსრკ შინსახკომის კომისიის 1923 წლის 12 იანვრის გადაწყვეტილებით კი 3 წლით გაგზავნეს არხანგელსკის საკონცენტრაციო ბანაკში.

1926 წლის 15 იანვარს სსრკ გაერთიანებულ სახელმწიფო პოლიტიკურ სამმართველოსთან არსებული განსაკუთრებული სათათბიროს დადგენილებით 3 წლით აუკრძალეს სსრკ-ს 7 მხარეში ცხოვრება; 1928 წლის ბოლოს, სასჯელის ვადის ამოწურვისას, ითხოვა თბილისში დაბრუნების ნებართვა, თუმცა საქართველოს სსრ სახელმწიფო პოლიტიკურმა სამმართველომ უარყოფითად შეაფასა მისი საქართველოში დაბრუნების შესაძლებლობა და 1929 წლის 6 თებერვალს კვლავ სამი წლით გაუხანგრძლივა ვადა.

ცხოვრობდა ქალაქ ასტრახანში.

1930 წლის 23 თებერვალს განსაკუთრებულმა სათათბირომ ვადაზე ადრე გაათავისუფლა გადასახლებიდან.

დაბრუნების შემდეგ ცხოვრობდა ქალაქ თბილისში და მუშაობდა ამიერკავკასიის რკინიგზის ვეტერინარიულ-სანიტარიული ინსპექციის უფროსის მოადგილედ.

1937-38 წლების დიდი საბჭოთა ტერორის დროს სიმონ ახმეტელაშვილი ვეტერინარიულ სფეროში მოქმედი „კონტრრევოლუციური დივერსიულ-მავნებლური ორგანიზაციის“ წევრობის ბრალდებით დააპატიმრეს.

საქართველოს სსრ შინსახკომთან არსებულმა განსაკუთრებულმა სამეულმა (ე. წ. „ტროიკა“) 1937 წლის 28 დეკემბერს სიმონ ახმეტელაშვილს დახვრეტა მიუსაჯა.

დახვრიტეს იმავე ღამეს.



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი. 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #6, საქმე #22331, საქმე #22209.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი. 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #8 - საქართველოს სსრ შინსახკომთან არსებული განსაკუთრებული სამეულის (ე.წ. „ტროიკის”) სხდომის ოქმები.

ფოტო: „საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია“, საზოგადოებრივი არქივი, ჯუანშერ ლაღიძის კოლექცია.