სოლოღაშვილი ანა ილიას ასული
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1882
გარდაცვალების თარიღი : 1937-11-28
სქესი : ქალი
ეროვნება : ქართველი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი : ოლა
ფსევდონიმი :
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : მეჯვრისხევი, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : თბილისი, საქართველო
საცხოვრებელი ადგილი : მეჯვრისხევი, გორი, ხარკოვი
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : მოქალაქე
სტატუსი : მოსამსახურე
განათლება : უმაღლესი
პროფესია : პედაგოგი
პოლიტიკური
პარტია : რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია (რსდმპ) , რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია - "მენშევიკების" ფრაქცია (რსდმპ-მ) , საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია
თანამდებობა : საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრი, საქართველოს პარლამენტის დეპუტატი, თბილისის ქალაქის საბჭოს ხმოსანი, საქართველოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატი,
რეპრესია : 1912, 1937
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია : გორის ქალთა ინტერნაციონალური კავშირი, საქართველოს პოლიტიკური წითელი ჯვარი,
ბიოგრაფია

ანა (ოლა) ილიას ასული სოლოღაშვილი დაიბადა 1882 წელს, ტფილისის გუბერნიის გორის მაზრის სოფელ მეჯვრისხევში, ქალაქ გორის მოქალაქის ოჯახში; ეროვნებით ქართველი.

დაამთავრა ხარკოვის უნივერსიტეტის ისტორიულ-ფილოლოგიური ფაკულტეტი.

პროფესია - პედაგოგი; მუშაობდა მასწავლებლად 1917 წლამდე.

იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის წევრი 1903 წლიდან.

1912 წლის 26 აგვისტოს (ძველი სტილით) დააპატიმრეს არსებული წეს-წყობილების საწინააღმდეგო აგიტაცია-პროპაგანდის ბრალდებით (102-ე მუხლის 1-ლი ნაწილი) და გადასცეს სამხედრო-საოლქო სასამართლოს, თუმცა სასამართლომ ბრალდება დაუსაბუთებლად ცნო.

1917 წლის ნოემბერში აირჩიეს საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრად.

იყო გორის ქალთა ინტერნაციონალური კავშირის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და გამგეობის წევრი.

1918 წლის განმავლობაში იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პარლამენტის წევრი.

1919 წლის თებერვლიდან არჩეული იყო თბილისის ქალაქის საბჭოს ხმოსნად.

1919 წლის 12 მარტიდან არჩეული იყო საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით. იყო სარედაქციო და საპენსიო და ცენტრალური საარჩევნო კომისიების წევრი და საბიბლიოთეკო კომისიის მდივანი.

1921 წელს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საბჭოთა რუსეთის მიერ ოკუპირების შემდეგ დარჩა საქართველოში და ჩაბმული იყო წინააღმდეგობის მოძრაობაში.

შედიოდა საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის ქალთა კომიტეტში, რომელიც არალეგალურად მუშაობდა პოლიტიკური პატიმრების და მათი ოჯახების დასახმარებლად; 1922 წლიდან კომიტეტი გარდაიქმნა ბოლშევიკურ საოკუპაციო რეჟიმთან მებრძოლი პარტიების ერთიან ორგანიზაციად - „საქართველოს პოლიტიკური წითელი ჯვარი“.

1925 წლიდან ცხოვრობდა და მუშაობდა მასწავლებლად სამხრეთ ოსეთის ავტონომიურ ოლქში.

1937 წელს დააპატიმრა შინსახკომის სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის რაიონულმა განყოფილებამ. 1937 წლის 27 ნოემბერს, საქართველო სსრ-ს შინსახკომთან არსებულმა განსაკუთრებულმა სამეულმა (ე. წ. „ტროიკა“) ანა სოლოღაშვილს ანტისაბჭოთა და ანტისაკოლმეურნეო პროპაგანდისა და შოვინისტური განწყობების, აგრეთვე „მენშევიკთა“ ლიდერ ისიდორე რამიშვილთან კავშირის ბრალდებით დახვრეტა მიუსაჯა.

დახვრიტეს 28 ნოემბრის ღამით.



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #160; საქმე #1382; ფონდი #1836, ანაწერი#1, საქმე #107, გვ. 42; საქმე #108, საქმე #109; ფონდი #153, ანაწერი #3, ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი; 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #8 - საქართველოს სსრ შინსახკომთან არსებული განსაკუთრებული სამეულის (ე.წ. „ტროიკის") სხდომის ოქმები.

ფოტო: საქართველოს ეროვნული არქივი, საქართველოს საისტორიო ცენტრალური სახელმწიფო არქივი, ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.