კვლევა მიზნად ისახავს XIX საუკუნის ბოლოსა და XX საუკუნის პირველ ნახევარში, საქართველოში მოქმედი, პოლიტიკურ პატიმართა დახმარების არალეგალური ორგანიზაციის "პოლიტიკური წითელი ჯვრის" საქმიანობის შესწავლას. აღნიშნული ორგანიზაცია, რომლის წევრთა უმრავლესობა ქალები იყვნენ, თითქმის 1930-იანი წლების ბოლომდე არალეგალურად მუშაობდა და პოლიტპატიმრებსა და მათ ოჯახებს უწევდა დახმარებას; ასევე იბრძოდა პოლიტიკური უფლებებისათვის და პოლიტპატიმართა მდგომარეობის გაუმჯობესებისათვის. ეს დაკარგული ისტორია საინტერესო ფურცელია ჩვენი საზოგადოების სოლიდარობის, ურთიერთდახმარების და თვითორგანიზების გამოცდილების გააზრებისათვის.

გარდა კვლევისა, პროცესში დამუშავდება ბიოგრაფიული ინფორმაცია პოლიტიკურ პატიმართა და "პოლიტიკური წითელი ჯვრის" თანამშრომლების შესახებ.

კვლევა განხორციელდა პროექტის - "დაკარგული ისტორია- მეხსიერება წინააღმდეგობასა და თანამშრომლობას შორის" ფარგლებში, ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის სამხრეთ კავკასიის რეგიონული ბიუროს მხარდაჭერით, საბჭოთა წარსულის გააზრების პროგრამა.