ლორია ფილიპე გლახუნას ძე
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1878-08-19
გარდაცვალების თარიღი : 1962-11-17
სქესი : კაცი
ეროვნება : ქართველი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი :
ფსევდონიმი :
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : ნოღა, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : პრაღა, ჩეხეთი
საცხოვრებელი ადგილი : ნოღა, თბილისი, ცარიცინი, პრაღა
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : გლეხი
სტატუსი : მუშა
განათლება : დაწყებითი
პროფესია : ტრამვაის მუშა
პოლიტიკური
პარტია : რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია (რსდმპ) , რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია - "მენშევიკების" ფრაქცია (რსდმპ-მ) , საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია
თანამდებობა : ტფილისის მუშათა და ჯარისკაცთა საბჭოს აღმასკომის წევრი, საქართველოს პროფკავშირების გამგეობის წევრი, საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრი, თბილისის ქალაქის საბჭოს ხმოსანი, საქართველოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატი,
რეპრესია : 1913, 1914
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია :
ბიოგრაფია

ფილიპე გლახუნას ძე ლორია დაიბადა 1878 წლის 19 აგვისტოს (ძველი სტილით) ქუთაისის გუბერნიის ქუთაისის მაზრის სოფელ ნოღაში, გლეხის ოჯახში; ეროვნებით ქართველი.

დაამთავრა სოფელ ნოღის სამრევლო სკოლა.

1903 წელს მუშაობა დაიწყო ქალაქ ტფილისის თვითმმართველობაში, სადაც იმსახურა რამდენიმე წლის განმავლობაში და გაეცნო ტფილისის ტრამვაის მუშა-მოსამსახურეთა ყოფას და პრობლემებს; აქვე ჩაერთო მუშათა მოძრაობაში.

1903 წლიდან იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის წევრი ; მუშაობდა „მენშევიკების“ფრაქციაში.

1905 წელს, როცა ტრამვაის დაწესებულება ქალაქის მმართველობამ იჯარით გასცა, სამსახურიდან დაითხოვეს.

უმუშევრად დარჩენილს სოფელში დაბრუნება მოუხდა, სადაც 1905 წლის განმავლობაში აქტიურად იყო ჩართული რევოლუციურ გამოსვლებში სოფლად. რევოლუციური აქტიურობის გამო რეაქციის დაწყების შემდეგ სოფლად აღარ დაედგომებოდა და თბილისში დაბრუნდა, სადაც კვლავ ტრამვაის სისტემაში დაიწყო მუშაობა.

1913 წლის აგვისტოს ბოლოს, ტფილისის ტრამვაის სამსახურში ეკონომიკური ხასიათის მოთხოვნებით გაფიცვის ორგანიზებისათვის სხვა ამხანაგებთან ერთად დააპატიმრეს. ტრამვაის დირექციამ ყველა გაათავისუფლა თანამდებობებიდან, ხელისუფლებამ კი პასუხისგებაში მისცა, როგორც პოლიტიკური დამნაშავეები. მაგრამ გაფიცვის გამარჯვების შემდეგ საოლქო სასამართლომ პატიმრებს გამამართლებელი განაჩენი გამოუტანა და ერთთვიანი პატიმრობის შემდეგ მეტეხის ციხიდან გაათავისუფლეს.

ფილიპე ლორია მეორედ 1914 წლის 25 ივლისს (ძველი სტილით) დააპატიმრეს - ისევ გაფიცვის ორგანიზებისათვის; ოქტომბრის ბოლომდე მეტეხის ციხეში იჯდა, შემდეგ გადაასახლეს რუსეთში, სარატოვის გუბერნიაში, ქალაქ ცარიცინში, ტფილისში „სამხედრო წესების“ მოხსნამდე.

ფილიპე ლორიას დიდხანს არ მოუწია გადასახლებაში ყოფნა; 1915 წლის მაისში გაათავისუფლეს რუსეთის სახელმწიფო სათათბიროს წევრის, კარლო ჩხეიძის შუამდგომლობით კავკასიის უმაღლესი მმართველობის წინაშე.

გადასახლებიდან თბილისში დაბრუნდა და კვლავ ტრამვაიში განაგრძო მუშაობა.

1917 წლის თებერვლის რევოლუციის შემდეგ აირჩიეს ტფილისის მუშათა და ჯარისკაცთა საბჭოს აღმასკომის წევრად, ტრამვაის საავადმყოფოს გამგეობის წევრად, პროფკავშირების გამგეობის წევრად.

1917 წლის ნოემბერში აირჩიეს საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრად.

1918 წელს მუშაობდა ტფილისის ტრამვაის სადგურის უფროსის თანაშემწედ.

1919 წლის 12 მარტს აირჩიეს საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით. იყო გზათა და შრომის კომისიების წევრი.

1919 წლიდან იყო თბილისის ქალაქის საბჭოს ხმოსანი.

1921 წელს, საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების შემდეგ დატოვა სამშობლო და ცხოვრობდა ჩეხეთში.

გარდაცვალა 1962 წლის 17 ნოემბერს. დაკრძალულია პრაღაში.



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #107, გვ. 29-32; საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382; ფონდი #153, ანაწერი #3 - ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.

ფოტო: საქართველოს ეროვნული არქივი, საქართველოს საისტორიო ცენტრალური სახელმწიფო არქივი, ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.