დავითხანიანი დავით გრიგოლის ძე
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1888-03-17
გარდაცვალების თარიღი : 1957-08-17
სქესი : კაცი
ეროვნება : სომეხი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი :
ფსევდონიმი :
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : თბილისი, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : ბუენოს-აირესი, არგენტინა
საცხოვრებელი ადგილი : ერევანი, თბილისი, ლაიფციგი, სტამბოლი, ბერლინი, შტუტგარდტი, პარიზი, ბუენოს-აირესი
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : მოქალაქე
სტატუსი : მოსამსახურე
განათლება : უმაღლესი
პროფესია : ეკონომისტი
პოლიტიკური
პარტია : სომხეთის რევოლუციური ფედერაცია (ARF) - "დაშნაკცუტიუნი"
თანამდებობა : „დაშნაკცუტიუნის“ საქართველოს ცენტრალური კომიტეტის წევრი, თბილისის ქალაქის საბჭოს ხმოსანი, საქართველოს პარლამენტის დეპუტატი, საქართველოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატი, სომხეთის რესპუბლიკის სურსათისა და მომარაგების სამინისტროს რწმუნებული საქართველოში,
რეპრესია : 1908, 1910
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია : გაზეთი „არმენია“,
ბიოგრაფია

დავით გრიგოლის (გევორქის) ძე დავითხანიანი დაიბადა 1888 წლის 17 მარტს (ძველი სტილით) ტფილისის გუბერნიის ქალაქ ტფილისში, მოქალაქის ოჯახში; ეროვნებით სომეხი.

თავდაპირველად სწავლობდა ერევნის საეპარქიო სკოლაში.

დააასრულა ტფილისის კომერციული სასწავლებლის კურსი.

იყო სომხური რევოლუციური ფედერაციის - პარტია „დაშნაკცუტიუნის“ წევრი.

პეტერბურგის უნივერსიტეტში სწავლის გასაგრძელებლად ემზადებოდა, თუმცა 1908 წლის 11 აპრილს (ძველი სტილით) პარტიის წევრობის გამო დააპატიმრეს და ერთი წელი ციხეში გაატარა.

გათავისუფლების შემდეგ მალევე დააპატიმრეს, 1910 წელს და გადაასახლეს რუსეთში, საიდანაც საზღვარგარეთ გაღწევა მოახერხა.

1914 წელს დაამთავრა ლაიფციგის კომერციული ინსტიტუტის პოლიტეკონომიის ფაკულტეტი.

სწავლის დასრულების შემდეგ დაბრუნდა ტფილისში; იყო „დაშნაკცუტიუნის“ საქართველოს ცენტრალური კომიტეტის წევრი.

1919 წელს იყო ქალაქ თბილისის საბჭოს ხმოსანი.

1918 წლის განმავლობაში იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პარლამენტის წევრი, წარმოადგენდა პარტია „დაშნაკცუტიუნს“.

1919 წლის სექტემბრიდან დამატებითი არჩევნების შედეგად ჩაირიცხა საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად, პარტია „დაშნაკცუტიუნის“ სიით.

1919 წლის 7 ნოემბერს უარი თქვა დეპუტატის მანდატზე.

იყო სომხეთის რესპუბლიკის სურსათისა და მომარაგების სამინისტროს რწმუნებული საქართველოში.

1921 წელს, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საბჭოთა რუსეთის მიერ ოკუპირების დროს, დატოვა საქართველო და 1923 წლამდე ცხოვრობდა სტამბოლში.

1923 წლის შემდგომ გადასახლდა ბერლინში.

მეორე მსოფლიო ომის დროს ჩაბმული იყო სომეხი სამხედრო ტყვეების გამოხსნა-მოწყობის ღონისძიებებში.

1945 წლიდან 1949 წლამდე ცხოვრობდა და მუშაობდა შტუტგარდტში.

1949 წელს გადასახლდა პარიზში, სადაც ცხოვრობდა 1951 წლამდე.

1951 წლიდან ოჯახთან ერთად გადასახლდა არგენტინაში, ბუენოს-აირესში.

ხელმძღვანელობდა სომხური ყოველდღიური გაზეთის „არმენია“-ს გამოცემას.

გარდაიცვალა 1957 წლის 7 აგვისტოს, ბუენოს-აირესში



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382; ფონდი #153, ანაწერი #3 - ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.

სომხეთის რევოლუციური ფედერაციის „დაშნაკცუტიუნის" ერევნის მუზეუმის მასალები.

ფოტო: საქართველოს ეროვნული არქივი, კინო-ფოტო-ფონო დოკუმენტების ცენტრალური სახელმწიფო არქივი, ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.