ანდრია (ანდრო) იაკობის ძე ჭიაბრიშვილი დაიბადა 1884 წლის 13 მაისს (ძველი სტილით), ტფილისის გუბერნიის ქალქ ტფილისში, მოქალაქის ოჯახში; ეროვნებით ქართველი.

დაამთავრა პირველდაწყებითი საქალაქო სასწავლებელი ტფილისში.

პროფესიით ხარატი. მუშაობდა ამიერკავკასიის რკინიგზის მთავარ სახელოსნოებში, ტფილისში.

იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის „მენშევიკური“ ფრაქციის წევრი; პარტიული მეტსახელი „ჭრელი“.

რსდმპ ლონდონის მე-5 ყრილობის (1907 წ.) დელეგატი თბილისის ორგანიზაციიდან.

1911 წლის 5 მაისს (ძველი სტილით) დააპატიმრეს პოლიტიკური საბაბით.

1917 წლის თებერვლის რევოლუციის შემდეგ არჩეული იყო ტფილისის მუშათა და ჯარისკაცთა დეპუტატების საბჭოს აღმასრულებელი კომიტეტის წევრად.

1917 წლის ნოემბერში აირჩიეს საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრად.

1917 წლის დეკემბერში იყო საქართველოს წითელი გვარდიის, შემდგომში სახალხო გვარდიის ერთ-ერთი დამაარსებელი და ორგანიზატორი, არჩეული იყო სახალხო გვარდიის მთავარი შტაბის წევრად.

1918 წლის 26 მაისს ხელი მოაწერა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამოუკიდებლობის გამოცხადების აქტს. 1918 წლის განმავლობაში იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პარლამენტის წევრი.

1919 წელს არჩეული იყო თბილისის სამაზრო ერობის ხმოსნად.

ანდრო ჭიაბრიშვილი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად აირჩიეს 1919 წლის 12 მარტიდან; იყო საბიუჯეტო-საფინანსო და სამხედრო კომისიების წევრი.

1921 წელს, საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპაციის შემდეგ დატოვა საქართველო და მცირე ხნით ემიგრაციაში ცხოვრობდა სტამბოლში, საიდანაც მალევე დაბრუნდა საქართველოში, სადაც საგანგებო კომისიამ (ჩეკა) დააპატიმრა და რამდენიმე თვით მოთავსებული იყო მეტეხის „# 2 გამასწორებელ სახლში“. გათავისუფლების შემდეგ ჩაბმული იყო წინააღმდეგობის მოძრაობაში.

ანდრო ჭიაბრიშვილი საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სხვა ლიდერებთან ერთად კვლავ დააპატიმრეს 1921 წლის 13 ივლისს - მას შემდეგ, რაც ნაძალადევში, პლეხანოვის სახელობის მუშათა კლუბში იოსებ სტალინის მოხსენების საპასუხოდ დარბაზში მძაფრი დისკუსია და მუშათა საპროტესტო დემონსტრაცია გაიმართა. მოთავსებული იყო მეტეხის #2 „გამასწორებელ სახლში“.

1922 წლის 16 დეკემბერს სხვა 52 პოლიტპატიმართან ერთად ეტაპით გადაგზავნეს მოსკოვში, რსფსრ-ს საკონცენტრაციო ბანაკებში გადასანაწილებლად. ანდრო ჭიაბრიშვილი სსრკ შინსახკომის კომისიის გადაწყვეტილებით 1923 წლის 12 იანვარს არხანგელსკის საკონცენტრაციო ბანაკში გადაასახლეს.

1925 წელს გადასახლებიდან წერილით მიმართა ლევ ტროცკის, სადაც ბოლშევიკურ რეჟიმს აკრიტიკებდა.

1926 წლის 24 ივნისს ბანაკიდან გაათავისუფლეს.

შემდგომი ბედი უცნობია.

წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382; ფონდი #2117, ანაწერი #1, საქმე #318, გვ. 18; ფონდი #153, ანაწერი #1, საქმე #2270.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი; 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #6, საქმე #22331.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი; მე-2 განყოფილება (ყოფილი პარტიული ორგანოების არქივი), ფონდი #16, ანაწერი #1, საქმე #91ა.

მოგონება. წიგნი 2. ვალიკო ჩუბინიძე. პარიზი, 1953 წელი.

ფოტო: საქართველოს ეროვნული არქივი, საქართველოს საისტორიო ცენტრალური სახელმწიფო არქივი, ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.