ცისკარიშვილი გაბრიელ დიმიტრის ძე
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1892
გარდაცვალების თარიღი : 1924-08-30
სქესი : კაცი
ეროვნება : ქართველი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი : გაბო, ცისკო.
ფსევდონიმი :
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : ალვანი, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : თბილისი, საქართველო
საცხოვრებელი ადგილი : ალვანი, თბილისი, მოსკოვი
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : გლეხი
სტატუსი : მოსამსახურე
განათლება : უმაღლესი არასრული
პროფესია : კოოპერატორი
პოლიტიკური
პარტია : რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია - "მენშევიკების" ფრაქცია (რსდმპ-მ) , საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია
თანამდებობა : თელავის სამაზრო ერობის გამგეობის მდივანი, თელავის ქალაქის საბჭოს ხმოსანი, საქართველოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატი,
რეპრესია : 1923, 1924
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია : მეცხვარეთა კოოპერატიული ამხანაგობა „მწყემსი“, სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივი „წარმოკავშირის“, საქართველოს ცენტრალური კოოპერატიული კავშირი - "ცეკავშირი",
ბიოგრაფია

გაბრიელ (გაბო) დიმიტრის ძე ცისკარიშვილი დაიბადა 1892 წელს ტფილისის გუბერნიის თელავის მაზრის სოფელ ზემო ალვანში, წოვა თუშების თემში, სახალხო მასწავლებლის ოჯახში; ეროვნებით ქართველი.

სწავლობდა თელავის კერძო პანსიონში, შემდეგ დაამთავრა ტფილისის მე-3 ვაჟთა გიმნაზია.

სწავლა განაგრძო მოსკოვის უნივერსიტეტის ისტორიულ-ფილოლოგიურ ფაკულტეტზე, სადაც დაასრულა ოთხი კურსი.

სტუდენტობის პერიოდშივე - 1914 წლიდან იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის „მენშევიკების ფრაქციის“ წევრი.

1917 წლის თებერვლის რევოლუციის შემდეგ დაბრუნდა საქართველოში

იყო თელავის სამაზრო ერობის გამგეობის მდივანი და ქალაქის საბჭოს ხმოსანი; მეცხვარეთა კოოპერატიული ამხანაგობა „მწყემსის“ გამგეობის წევრი.

1919 წლის 12 მარტს აირჩიეს საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით; იყო თვითმმართველობის და საბიბლიოთეკო კომისიების მდივანი, სამანდატო კომისიის წევრი.

1921 წელს საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების დროს რიგით ჯარისკაცად იბრძოდა ფრონტზე - თბილისს იცავდა წითელი არმიის თავდასხმისგან; ბრძოლაში მძიმედ დაიჭრა და რამდენიმე თვის განმავლობაში იმალებოდა თუშეთში.

გამოჯანმრთელების შემდეგ დაბრუნდა თბილისში და ჩაერთო წინააღმდეგობის მოძრაობაში.

მუშაობდა სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივის - „წარმოკავშირის“ გამგეობის თავმჯდომარის ამხანაგის თანამდებობაზე.

რამდენჯერმე იყო დაპატიმრებული მცირე ხნით.

უკანასკნელად საქართველოს სსრ საგანგებო კომისიამ („ჩეკა“) გაბრიელ ცისკარიშვილი დააპატიმრა 1923 წლის 30 მაისს თბილისში, კონტრრევოლუციონერობის ბრალდებით. ძიების მტკიცებით მას კავშირი ჰქონდა წინააღმდეგობის მოძრაობის ერთ-ერთ ლიდერთან, სტუდენტობისდროინდელ მეგობართან, გოგიტა ფაღავასთან, ხოლო მისი ბინა კონსპირაციული შეხვედრების ადგილს წარმოადგენდა.

მიუხედავად დაპირისპირებისა მოწმესთან, რომლმაც დაადასტურა ძიების ვერსია, გაბო ცისკარიშვილმა კატეგორიულად უარყო ბრალდებები.

1923 წლის 26 ივლისს საქართველოს სსრ ჩეკას პრეზიდიუმმა გაბრიელ ცისკარიშვილს დაუდგინა სსრკ გაერთიანებული სახელმწიფო პოლიტიკური სამმართველოს განკარგულებაში გადაგზავნა მისი რსფსრ-ს რომელიმე საკონცენტრაციო ბანაკში სამი წლის ვადით მოსათავსებლად.

აქედან მოყოლებული, ეტაპის მოლოდინში მოათავსეს მეტეხის #2 „გამასწორებელ სახლში“.

1923 წლის 29 დეკემბერს თბილისში, გაურკვეველ ვითარებაში მოკლეს ყოფილი პოლიტპატიმარი, არალეგალური პროფკავშირების მდივანი ილარიონ გიორგაძე, რომელმაც პატიმრობისას განაცხადა, რომ თანაუგრძნობდა „ყოფილი მენშევიკების“ მოძრაობას. საბჭოთა ხელისუფლებამ მეორე დღესვე მკვლელობა დამოუკიდებლობის კომიტეტსა და საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის არალეგალურ ცენტრალურ კომიტეტს მიაწერა. 1924 წლის 17 იანვარს საქართველოს სსრ საგანგებო კომისიამ მძევლებად გამოაცხადა 38 პოლიტპატიმარი, მათ შორის - გაბრიელ ცისკარიშვილიც და დაიმუქრა, რომ „ყოველი მუშის და გლეხის“ მკვლელობის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ დახვრეტდა მათ.

1924 წლის 28 აგვისტოს ანტისაბჭოთა აჯანყების დაწყების შემდეგ, გაბო ცისკარიშვილი სხვა პოლიტპატიმრებთან და მოქალაქეებთან ერთად დახვრიტეს თბილისში, სავარაუდოდ 30 აგვისტოს ღამეს.



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი. 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #6, საქმე #23284.

ბრძოლა, #3, სექტემბერი 1925 წ. პარიზი, თსუ ქართული ემიგრაციის მუზეუმი, გურამ შარაძის კერძო კოლექცია.

ფოტო: „საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია“, საზოგადოებრივი არქივი, რუსუდან ცისკარიშვილის კოლექცია.