რუხაძე ლევან პორფილეს ძე
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1884
გარდაცვალების თარიღი : 1937-10
სქესი : კაცი
ეროვნება : ქართველი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი : ლეო
ფსევდონიმი :
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : ხონი, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : სემიპალატინსკი, ყაზახეთი
საცხოვრებელი ადგილი : ხონი, ახალციხე, თბილისი, სუზდალი, ორიოლი, სემიპალატინსკი
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : გლეხი
სტატუსი : მოსამსახურე
განათლება : საშუალო
პროფესია : პედაგოგი
პოლიტიკური
პარტია : რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია (რსდმპ) , რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია - "მენშევიკების" ფრაქცია (რსდმპ-მ) , საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია
თანამდებობა : რსდმპ (მ) კავკასიის საოლქო კომიტეტის წევრი, საქართველოს სახალხო გვარდიის მთავარი შტაბის წევრი, საქართველოსდამფუძნებელი კრების დეპუტატი,
რეპრესია : 1922, 1926, 1928, 1931, 1937
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია : გაზეთი "ერთობა",
ბიოგრაფია

ლევან (ლეო) პორფირეს ძე რუხაძე დაიბადა 1884 წელს, ქუთაისის გუბერნიის, ქუთაისის მაზრის დაბა ხონში (სხვა ცნობის მიხედვით - ქალაქ ახალციხეში); ეროვნებით ქართველი.

მიიღო საშუალო განათლება საოსტატო სემინარიაში. პროფესიით პედაგოგი.

იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის წევრი.

1915 წელს იყო რსდმპ კავკასიის საოლქო კომიტეტის წევრი.

1917 წლის დეკემბერში იყო საქართველოს წითელი გვარდიის (შემდგომში სახალხო გვარდიის) ერთ-ერთი დამაარსებელი და ორგანიზატორი, არჩეული იყო სახალხო გვარდიის მთავარი შტაბის წევრად.

თანამშრომლობდა პარტიულ პრესაში, იყო საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის ცენტრალური ბეჭდვითი ორგანოს „ერთობის“ თანამშრომელი.

აქტიურად მუშაობდა ახალციხის მხარეში და „სამუსლიმანო საქართველოში“ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ხელისუფლების განმტკიცებისათვის.

1919 წლის 12 მარტიდან არჩეული იყო საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით; იყო საბიბლიოთეკო კომისიის წევრი.

1921 წელს, საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების შემდეგ დარჩა საქართველოში და ჩაბმული იყო წინააღმდეგობის მოძრაობაში.

სავარაუდოდ, 1922 წელს დააპატიმრეს.

1922 წლის 16 დეკემბერს სხვა 52 პოლიტპატიმართან ერთად ეტაპით გადაგზავნეს მოსკოვში, რსფსრ-ს საკონცენტრაციო ბანაკებში გადასანაწილებლად. ლეო რუხაძე სსრკ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის კომისიის გადაწყვეტილებით 1923 წლის 12 იანვარიდან, 3 წლით მოთავსებული იყო სუზდალის სამონასტრო საპყრობილეში; იჯდა #32 კამერაში - მამობილთან, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ყოფილ განათლების და სამხედრო მინისტრ გრიგოლ ლორთქიფანიძესთან ერთად.

სასჯელის ვადის გასვლის შემდეგ 1926 წლის 15 იანვარს ხელახლა გადაასახლეს ქალაქ ორიოლში; 1928 წლის 31 დეკემბერს კი კვლავ 3 წლით გაუხანგრძლივეს გადასახლების ვადა.

1931 წლის 14 დეკემბერს გაათავისუფლეს „სსრკ 12 პუნქტში ცხოვრების უფლების აკრძალვით“ და დატოვეს გადასახლების ადგილას 3 წლის ვადით.

სასჯელის ვადის დასრულების შემდეგ ცხოვრობდა აღმოსავლეთ ყაზახეთის მხარეში, ქალაქ სემიპალატინსკში.

აღმოსავლეთ ყაზახეთის მხარის შინსახკომის რაიონულმა განყოფილებამ ლეო რუხაძე დააპატიმრა 1937 წლის 16 აპრილს.

1937 წლის 23 ოქტომბერს აღმოსავლეთ ყაზახეთის მხარის შინსახკომის სამმართველოსთან არსებულმა განსაკუთრებულმა სამეულმა (ე. წ. „ტროიკა“) ლეო რუხაძეს დახვრეტა მიუსაჯა.

რეაბილიტირებულია 1989 წლის 25 აპრილს, სემიპალატინსკის მხარის პროკურატურის მიერ.



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი. 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #6, საქმე #22331.

საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, გრიგოლ ლორთქიფანიძის პირადი ფონდი #45, საქმე #6.

ფოტო: საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი, გრიგოლ ლორთქიფანიძის ფონდი.