კალაძე ერმალოზ თედორეს ძე
პერსონალური
დაბადების თარიღი : 1888
გარდაცვალების თარიღი : 1958-12-12
სქესი : კაცი
ეროვნება : ქართველი
აღმსარებლობა :
მეტსახელი :
ფსევდონიმი :
გეოგრაფიული
დაბადების ადგილი : ოჭოფა, საქართველო
გარდაცვალების ადგილი : ოჭოფა, საქართველო
საცხოვრებელი ადგილი : ოჭოფა, შორაპანი, თბილისი
სოციალური
სოციალური წარმოშობა : გლეხი
სტატუსი : მუშა
განათლება : დაწყებითი
პროფესია : ზეინკალი
პოლიტიკური
პარტია : რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია (რსდმპ) , რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია - "მენშევიკების" ფრაქცია (რსდმპ-მ) , საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია , საქართველოს დამოუკიდებელი სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტია "სხივი"
თანამდებობა : საქართველოს სახალხო გვარდიის შორაპნის შტაბის წევრი, საქართველოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატი,
რეპრესია : 1921, 1923
საზოგადოებრივი
ორგანიზაცია :
ბიოგრაფია

ერმალოზ თედორეს ძე კალაძე დაიბადა 1888 წელს, ქუთაისის გუბერნიის ქუთაისის მაზრის ეწერის თემის სოფელ ოჭოფაში, გლეხის ოჯახში; ეროვნებით ქართველი.

საბაზისო განათლება მიიღო ოჯახსა და სოფლის სასწავლებელში.

იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის „მენშევიკების“ ფრაქციის წევრი 1905 წლიდან.

მეფის რეჟიმის დროს დაპატიმრებული იყო პოლიტიკური საბაბით.

1917 წლამდე მუშაობდა ამიერკავკასიის რკინიგზის სახელოსნოებში ზეინკლად; მსახურობდა არმიაში რიგით ჯარისკაცად.

1919 წლის 12 მარტიდან არჩეული იყო საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით; იყო გზათა კომისიის წევრი.

1917-1921 წლებში იყო საქართველოს სახალხო გვარდიის შორაპნის შტაბის წევრი.

1921 წლის იანვარში საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სხვა 11 წევრთან ერთად ჩამოაყალიბა ოპოზიციური ჯგუფი „სხივი“, რომელიც აკრიტიკებდა პარტიას იდეური პრინციპების დარღვევის, სახელმწიფო მმართველობის წარუმატებელი კურსისა და პარტიაში შიდა დემოკრატიის შესუსტების გამო. 1921 წლის იანვარში საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის თბილისის ორგანიზაციების კონფერენციაზე „სხივის“ ჯგუფს უმრავლესობამ მოსთხოვა დაეცვა პარტიული დისციპლინა და შეეწყვიტა საკუთარი პარტიის ღია კრიტიკა გაზეთ „ახალი სხივის“ ფურცლებზე; წინააღმდეგ შემთხვევაში ისინი გაირიცხებოდნენ პარტიიდან. საპასუხოდ, სხიველთა ჯგუფმა, დამფუძნებელი კრების 1921 წლის 11 თებერვლის სხდომაზე საჯაროდ განაცხადა საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის დატოვების და „დამოუკიდებელი სოციალ-დემოკრატიული პარტია „სხივის“ შექმნის შესახებ, რომელმაც ცალკე ოპოზიციური ფრაქცია შეადგინა დამფუძნებელ კრებაში.

1921 წელს საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპირების შემდეგ დარჩა საქართველოში და ჩაბმული იყო წინააღმდეგობის მოძრაობაში.

ერმალოზ კალაძე პირველად რამდენიმე დღით დააპატიმრეს 1921 წელს ქუთაისის პოლიტბიუროს (საქართველოს სსრ საგანგებო კომისიის - „ჩეკას“ რაიონული განყოფილება) განკარგულებით.

მეორედ დააპატიმრეს კონტრრევოლუციური საქმიანობის ბრალდებით 1923 წლის 11 მაისს, საკუთარ სახლში, ახლობლებთან - სონია ბართლომეს ასულ ტორონჯაძეს, გერასიმე დიანოზის ძე კალაძესა და გერასიმე ნიკოლოზის ძე ახობაძესთან ერთად.

ერმალოზ კალაძემ დაკითხვისას განმარტა, რომ დამფუძნებელი კრების წევრობისას ეწინააღმდეგებოდა მთავრობის ქმედებებს და პარტიის დატოვების განცხადებაც ჰქონდა დაწერილი, რის გამოც თანაგუნდელებმა პარტიიდან გარიცხეს და მოღალატედ გამოაცხადეს. მას შემდეგ კი პოლიტიკაში აღარ მონაწილეობდა.

1923 წლის 19 მაისს საქართველოს სსრ საგანგებო კომისიის ქუთაისის პოლიტბიუროს პოლიტპარტიების განყოფილების რწმუნებულის თანაშემწემ კიკალეიშვილმა განიხილა ბრალდებულების საქმე და დაასკვნა, რომ გაეთავისუფლებინათ ახობაძე, რომელიც ავადმყოფობისა და მამხილებელი მასალების არარსებობის გამო არ წარმოადგენდა არანაირ საფრთხეს, ხოლო დანარჩენები, მათ შორის ერმალოზ კალაძე, დაეპატიმრებინათ ქუთაისის ე. წ. „გამასწორებელ სახლში“ და მათი საქმეები გადასცემოდა პოლიტპარტიების განყოფილებას; დასკვნაზე არსებული რეზოლუციით, არც ერთი მათგანი არ შეიძლებოდა გათავისუფლებულიყო განსაკუთრებული განკარგულების გარეშე.

1923 წლის 15 აგვისტოს დამფუძნებელი კრების დეპუტატებმა, „სხიველებმა“ - ერმალოზ კალაძემ და აპოლონ სულაქველიძემ - პრესაში განაცხადეს, რომ მათ დიდი ხანია კავშირი ჰქონდათ გაწყვეტილი საქართველოს სოციალ-დემოკრატიულ მუშათა პარტიასთან და დადებითი შეფასება მისცეს „ყოფილი მენშევიკების“ მოძრაობას.

ამ განცხადების გაკეთებიდან რამდენიმე კვირის შემდეგ ერმალოზ კალაძე გაათავისუფლეს პატიმრობიდან.

შემდგომ წლებში ცხოვრობდა და მუშაობდა მშობლიურ სოფელში.

გარდაიცვალა 1958 წლის 12 დეკემბერს, საღამოს 7 საათზე.

დაკრძალეს 21 დეკემბერს.



წყაროები:

საქართველოს ეროვნული არქივი, ცენტრალური საისტორიო არქივი, ფონდი #1836, ანაწერი #1, საქმე #108; საქმე #109; ფონდი #1833, ანაწერი #1, საქმე #155; საქმე #157; საქმე #187; საქმე #1382.

საქართველოს შსს აკადემიის არქივი. 1-ლი განყოფილება (ყოფილი სახელმწიფო უშიშროების კომიტეტის არქივი), ფონდი #6, საქმე #23306.

საზოგადოებრივი არქივი, „საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია", ნელი კალაძის კოლექცია.

ფოტო: საქართველოს ეროვნული არქივი, კინო-ფოტო-ფონო დოკუმენტების ცენტრალური სახელმწიფო არქივი, ტფილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველოს ფოტო-კარტოთეკა.